نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد | // | بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد |
کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش | // | عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد |
باغبانا ز خزان بیخبرت میبینم | // | آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد |
رهزن دهر نخفتهست مشو ایمن از او | // | اگر امروز نبردهست که فردا ببرد |
در خیال این همه لعبت به هوس میبازم | // | بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد |
علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد | // | ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد |
بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر | // | سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد |
جام مینایی می سد ره تنگ دلیست | // | منه از دست که سیل غمت از جا ببرد |
راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است | // | هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد |
حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار | // | خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد |