ققنوس خیس
انگار که هست هر چه در عالم نیست / پندار که نیست هر چه در عالم هستققنوس خیس
انگار که هست هر چه در عالم نیست / پندار که نیست هر چه در عالم هستدرباره من
روزانهها
همه- پارادیزوی کوچک
- داستان ِ جان
- ققنوس خیس وبلاگ من در بلاگفا
- ققنوس خیس وبلاگ من در پرشن بلاگ
پیوندها
- آوخ
- کوچ
- برزخ
- زنبور
- فرواک
- عباس
- ماهی
- حسین
- پامپالوکا
- رند لیبرال
- وصله پینه
- لونا دالتون
- بام آسمان
- ساعت 10
- بغض بارون
- درخت ابدی
- رویای تفاوت
- ذهن مجازی
- آنتی ابسورد
- در انتظار بهار
- من هستم...
- دریای بی باک
- سفینه ی غزل
- عقاید یک قابله
- رها از چارچوبها
- دنیای زیبای من
- میله بدون پرچم
- مسافر یادگیرنده
- مرواریدهای سیاه
- پاورقی های دمادم
- هین سخنِ تازه بگو
- پرواز بر فراز آشیانه فاخته
- وب سایت مهدی موسوی
- بباید ستایش نمود عشق را
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- Persona
- که خود در میان غزلها بمیرد...
- خالی بازی!*
- رسوا
- هر قصه ای که ساختم...
- نو بهار
- دکتر... چی بدم خدمتتون؟؟؟
- مرگ نیست... به جز یک شدن!
- انگار که نیستی...
- گردون نگری ز قد فرسوده ی ماست*
- زندگی چیست یک فراموشی!
- شاعرانه ای برای آوخ!
- فقدانِ فقدان؛ قدرِ فقدان های خود را بدانید!
- فقدانِ لاکانی، حفره ای فلسفی
- من به آغاز زمین نزدیکم*
- حفره
- متافیزیک اراده ی معطوف به قدرت؛ هدف، ارزش
- تئاترِ زندگی
- درباره ی خنده_3
- درباره ی خنده__2
نویسندگان
- ققنوس خیس 222
بایگانی
- مهر 1392 1
- اردیبهشت 1392 3
- فروردین 1392 2
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 11
- دی 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 2
- تیر 1391 6
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 4
- فروردین 1391 15
- اسفند 1390 11
- بهمن 1390 3
- دی 1390 7
- آذر 1390 10
- آبان 1390 7
- مهر 1390 4
- مرداد 1390 7
- تیر 1390 16
- خرداد 1390 13
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 5
- اسفند 1389 8
- بهمن 1389 8
- دی 1389 4
- آذر 1389 10
- آبان 1389 6
- مهر 1389 6
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 8
- تیر 1389 11
- خرداد 1389 7
- اردیبهشت 1389 5
- فروردین 1389 6
The Green Mile
فکر نکنم کسی باشد که فیلم مسیر سبز که بر اساس رمانی از استفان کینگ ساخته شده است را ندیده باشد
به هر حال این هم توصیف من است از این فیلم بعد اینکه برای دومین بار دیدمش و به شدت تحت تاثیرش قرار گرفتم
تقدیم به ؛جان کافی؛زندانی بی گناه و سیاه پوست محکوم به اعدام در فیلم مسیر سبز
این مسیر سبز
تا به کی ادامه دارد این مسیر ؟
این مسیر زندگی به مرگ
مانده ایم در این مسیر اسیر
جان ! سیاه ِ دل سپید
با هزار درد و بی رفیق
خسته , ناامید
داد می زند ؛
در این جهان
قصه , قصه ی همیشگی است
می کشند و می کشند و می کشند
آه این چه زندگی است !! زندگی است ؟
داد می زند رئیس ! ای رئیس
تا که عشق دیده اند کشته اند
درد در دلم فزون شده است
چون دهان عشق بسته اند
جان , سیاه ِ دل سپید
خسته , ناامید
داد می زند رئیس , ای رئیس
لحظه ای به زندگی بگو بایست
خسته ام , چقدر خسته ام ! رئیس
زندگی برایتان , نخواستم
درد ِ مرگ , فقط درد لحظه ایست
آه جان ِ پاک دل , عزیز من
در د ِ تو , درد بی کسی است ؟
یا که آرزوی تو , چیز دیگری است ؟
ای خدای من ! ا خدای دستگیر
این مسیز سبز ِ ما
تا کجا ادامه دارد این مسیر ؟
مانده ایم در این مسیر اسیر
دستگیر مهربان , تو دست ما بگیر
این مسیر زندگی به مرگ ... این کویر
پیر گشته دل در این مسیر
این مسیر سبز یا کویر
حال دیگر جان مرده است و دردهایش هم شاید التیام پیدا کرده اند و اما ما هنوز در این مسیر سبز هستیم و دردهایی که هنوز هستند ...
می کشند و می کشند و می کشند ....
راستی جان ! جان ِ آدمیان برای آن ها چه ارزشی دارد ؟
اردیبهشت 86
سلام دوست خوبم
چه بی خبر وبلاگتون رو عوض کردین!!! چقدر هم تند و تند آپ کردین!!!
لینکتون رو اصلاح کردم.
راجع به پست هم باید بگم فیلم مسیر سبز واقعا فیلم زیبا و تاثیرگذاری هست.
سلام
پر کشیدن ققنوس به آسمان وبلاگی مبارک باشد
فیلم تاثیر گذاری است
والبته نه این قدر که بتوانم چنین شعری برایش بگویم اصلا زبان من برای شاعری الکن است
سلام ققنوس جان
تاییدیه را من نگذاشته بودم خاک بر سر بلاگفا کنند قاطی کرده
همین است که تو پرواز کردی اینجا دیگه !!
سلام
خانه ی نو مبارک قشنگ است.
من این فیلن را نصفه و نیمه دیدم ولی خیلی خوشم آمد. تام هنکس از هنرپیشه های محبوبم است.
پیشنهاد می کنم در همین راستا فیلم رهایی از شائوشنگ رو ببنی
پایین همین جلد دی وی دی فیلم که گذاشتیش نوشته!
تمام هیبت جان کافی و حتی خود اسم غریبش که یاد آور سیاهی و تلخی قهوه بود٬یه بهانه بود برای اینکه بعد از دیدن فیلم کسی رو که بی دریغ محبت می کنه یه ابله ندونم و فقط به این فکر کنم که اون دچار یکی از صفات خدایش شده اونم فقط و فقط یکی!
راستی تو این وبلاگ جدیدت چه سرعتت رفته بالا ٬نکنه به خاطر شرم تخیل به قول خودت کمی بی حیا این طوری سریع می نویسی! ؛)
سلام.
ای بابا برو اون یکی فیلم این کارگردان رو ببین، آخرشه.
رستگاری در شاوشنگ.
masire sabz ye filmnameye be shedat khoobe ke bad sakhte shode vali be har hal filme doost dashtani iye.
سلام اسامه جان ممنونم از تبریکت
خانه جدید مبارک
گرین مایل رو 3 بار دیدم
یک بار زبان اصلی 2 بار هم از سیمای میلی
دوستش دارم
شاد باشی و آزاد
انگار لینکهای اینجا کمترن؟ راستی چرا منو اون بالا نذاشتی؟
جالب بود.
راستی وبلاگ و مبارک.
حالا یک سئوال من از کجا متوجه بشم شما آپ کردی؟
هنوز همه ی بلاگو نخوندم
اینجا شکلک نداره
برو مثله مریناز دزرست کن دیگه
خانه مجازی نو مبارک.
همه ظاهراْ زدن تو کار بلاگاسکای.
شعر قشنگی بود مخصوصاْ این جملات آخرینش . اما اگر بخواهم راجع به فیلم بنویسم باید یه چندین صفحه بنویسم. اما تنها شاید این حرف که انسان ماندن سخت است.
تو هم اونجا می نویسی و هم اینجا و ما نمی دونم کجا برات کامنت بذاریم ...
در حال هر سه فوق العاده هستند : همفری بوگارت ، اینگرد برگمن و راه سبز ...
با سلام
منزل نو مبارک گویا قصه کوچ هایت همچنان ادامه دارد
دلمان برایتان تنگ شده است امید که دیدار نزدیک گردد
فیلمی که خیلی دوستش داشتم و دارم.. چند باری دیدمش اما اخرین بار 4سال پیش دیدم. و شعرت دقیقا حسی بود که از فیلم به ادم میرسه.
با اینکه از بلاگفا بدم میاد ولی امکاناتی داره که منو به زور پیش خودش نگه میداره...
............
گویا خیلی تحت تاثیر قرار گرفتی ! خیلی خوب بود خیلی. مخصوصا اون سیاه دل سپیدش.. مخصوصا سومین پاراگرافش...
یادمه این فیلمو که دیدم تا چند روز حالم گرفته بود..
با تشکر از نظرات و تبریکات دوستان عزیز ... تازه از راه رسیدم.
ای بابا فکر نمیکردم اینقدر فرز باشی رفیق. خونه ی نو مبارک.
شعر بسیار زیبایی بود و کاملا با ذات فیلم همخوانی داشت ... بهت تبریک می گم
درباره این فیلم ... خوب این یه فیلم مذهبی بود ... و اعتقادات منم که میدونی ... در شاهکار بودنش همین بس که من ۳ بارنشستم این فیلم رو دیدم !!
سلام ققنوس جان.در مورد این خانه تکانی فقط بگم که:پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی ست یا به عبارت دیگه: پرنده باید باشی وگرنه می مانی
***
در مورد فیلم و مسیر سبز و جان و منچستر و بارسا و ماه و شب و روز دوم و ... همه رو که روی هم بریزم میشه شعر بسیار پر از درد مشیری عزیزم که میگه:
روزگاران گشت و گشت
داغ بر دل دارم از این سرگذشت...
میدونی روزگارم
کمی اندازه ای سرده
وقتی که من از تو دورم
شکلها اندازه ی درده
هیچ کسی قدِ تو یار نیست
تو تمومِ روزگار نیست
هیچ کسی نمیگه ای دل
تا خـدا هست انتظار نیست
روزا پوچ و گُنگ و محون
شبا بی سایه ترینن
وقتی که من از تو دورم
غربت و تلخی قرینن
با تو معنا میشه حرفام
با تو انگاری وجودم
با تو هنگامه ی شـادی
بی تو بودِ من نبودم
سخته دنیا اما بی تو
سرد و کوتاه و زننده
ای پدیدآر ای جهانبخش
عاشقی و مهـر و خنده
میدونی که با تو هر دل
رنگی از حسرت نداره
دروغها کوچیک و پَستن
هیچکدوم حرمت نداره
ای تو زیـبا ای اهـورا
بدی با هزار افسون
خیمه زد رو تنِ خوبی
کن دعامون کن دعامون . . .
سلام وقت خوش مطلب جالبی بود واقعا شخصیت تاثیرگذاریه اصلا این فیلم از جنس دله چیز دیگه است تبریک تبریک تبریک من هم شما رو لینک می کنم با اجازه و افتخار راستی دنیای کوچک من سراغتو می گرفت ... شاد و پیروز و سرفراز یا علی
شعریت بسیار زیبا و تاثیرگذار بود.
خوشحالم که می بینم دوست عزیزم مثله همیشه فعال و البته سر پاست! همین چیزاست که تو ذهنم می خواد انگیزه حرکت رو ایجاد کنه!!
سلام
نی همین بر طبع ققنوس آفرین
آفرین بر جان ققنوس آفرین
با تشکر از لطف دوستان عزیز ...