The Green Mile

فکر نکنم کسی باشد که فیلم مسیر سبز  که بر اساس رمانی از استفان کینگ ساخته شده است را ندیده باشد   

به هر حال این هم توصیف من است از این فیلم بعد اینکه برای دومین بار دیدمش و به شدت تحت تاثیرش قرار گرفتم

---

تقدیم به ؛جان کافی؛زندانی بی گناه و سیاه پوست محکوم به اعدام در فیلم مسیر سبز

این مسیر سبز

تا به کی ادامه دارد این مسیر ؟

این مسیر زندگی به مرگ

مانده ایم در این مسیر اسیر

جان ! سیاه ِ دل سپید

با هزار درد و بی رفیق

                                  خسته , ناامید

داد می زند ؛

در این جهان

قصه , قصه ی همیشگی است

می کشند و می کشند و می کشند

آه این چه زندگی است !! زندگی است ؟

داد می زند رئیس ! ای رئیس

تا که عشق دیده اند کشته اند

درد در دلم فزون شده است

چون دهان عشق بسته اند

جان , سیاه ِ دل سپید

خسته , ناامید

داد می زند رئیس , ای رئیس

لحظه ای به زندگی بگو بایست

خسته ام , چقدر خسته ام ! رئیس

زندگی برایتان , نخواستم

درد ِ مرگ , فقط درد لحظه ایست

آه جان ِ پاک دل , عزیز من

در د ِ تو , درد بی کسی است ؟

یا که آرزوی تو , چیز دیگری است ؟

ای خدای من ! ا خدای دستگیر

این مسیز سبز ِ ما

 تا کجا ادامه دارد این مسیر ؟

مانده ایم در این مسیر اسیر

دستگیر مهربان , تو دست ما بگیر

این مسیر زندگی به مرگ ... این کویر

پیر گشته دل در این مسیر
این مسیر سبز یا کویر

 

حال دیگر جان مرده است و دردهایش هم شاید التیام پیدا کرده اند و اما ما هنوز در این مسیر سبز هستیم و دردهایی که هنوز هستند ...

می کشند و می کشند و می کشند ....

راستی جان ! جان ِ آدمیان برای آن ها چه ارزشی دارد ؟

                          اردیبهشت 86