ققنوس خیس

انگار که هست هر چه در عالم نیست / پندار که نیست هر چه در عالم هست

ققنوس خیس

انگار که هست هر چه در عالم نیست / پندار که نیست هر چه در عالم هست

هر شب تنهایی (1)

 

 

وقتی که باز تو تنها می مانی ...
شاید یعنی تو تنها بوده ای ،
حتی آن زمان که تنها نبوده ای !!
و ... تو تنها خواهی بود !

و این بود ِ ازلی ابدی توست !

آه !  مرد غفاری !
افسوس ! ما نیز تنها خواهیم مرد !  

هَه ! این لامصب حتی نبود تو نیز هست !
بیهوده برای فرار می کوشم.
                                                                21 تیر89
 


پی نوشت : این آغاز سلسله نوشتاری است که احتمالا آنها را در وبلاگم قرار می دهم. 
متنهایی که درباره ی تنهایی نوشته ام !
البته تنهایی که من از او می گویم ، همچون آن مردک که کاغذ خمیر می کرد ، تنهایی اش پرهیایو نخواهد بود.


عکس تزئینی نیست !! ، لنگرود _ ساحل چمخاله _ خرداد 89